‘Likeminded’ ofwel ‘gelijkgestemden’.
Misschien is dat het wel, dat belangrijke ingrediënt, essentieel zelfs, om jezelf gelukkig te voelen. Jezelf omringen met gelijkgestemden.
Soms voel je je ergens of in een situatie niet op je plek, ontheemd of onbegrepen. Niet altijd loopt je in gelijke tred met leeftijdsgenoten, maar sluit je beter aan met ouderen of juist jongeren. Het is de mindset of de fase waarin je je bevindt.
Ben je single, gescheiden of weduwe / - naar dan zul je makkelijker naar andere singles trekken. Ben je zwanger dan voeg je je gemakkelijker bij andere zwangeren etc. etc.
Ben je overtuigd ‘Vegan’ dan zul je niet op grote braadfestijnen met grillende mannen, gehuld in berenvellen te vinden zijn.
Logisch want je hebt behoefte om ervaringen, angsten en God weet wat met elkaar te delen.
Ergens bij willen horen of ergens voor de lieve vrede aan conformeren, waar je gevoelsmatig helemaal niet (of misschien op dat moment niet meer) bij past, kost ongelooflijk veel energie.
Frustrerend soms; je willen afzetten tegen wat de norm is of iedereen te vriend willen houden is uitputtend. Toch doen we het in grote getalen.
Deze zomer deed ik bij #core14 een zgn. ‘Me-scan’ : een soort SWOT-analyse van jezelf, welke in kaart brengt wat mij eigenlijk van nature drijft en waar ik van nature goed op ga en ook wat mij energie kost of minder gemakkelijk afgaat omdat het geen talent is, maar aangeleerd- of misschien wel sociaal wenselijk gedrag.
Ik was benieuwd wat de status van mijn ‘zijn’ was op dat moment en of ik nog wel op het juiste spoor zat. Moest ik niet eens iets heel anders gaan doen.
Ja dus! Maar niet qua werk, wel qua ‘structuur’ om zo te waken of mijn energievoorraad en tijd. Dan zou àlles makkelijker gaan. Maar wat een verschrikkelijk moeilijk woord is dat..
RRR, waarvan vooral de eerste en laatste de grootste uitdaging zijn.. (rust reinheid regelmaat) (De middelste komt doorgaans wel goed al zal ik altijd een bont leven verkiezen boven een strak huishouden)
1 ding in het bijzonder is me wel bij gebleven: als je iets doet dat van nature bij je past en dat geldt ook voor de competenties daarbinnen ( en sommige andere vaardigheden dus niet), dan gaat alles vanzelf.
Of ik daags na de coaching een recensie zou willen schrijven?! Willen wel, maar kunnen niet. Je komt in een soort proces terecht waarvan je de uitwerking nog niet kan duiden. Wanneer ik het meteen had gedaan was het een verplicht nummer geworden met wat sociaal wenselijke beleefdheden. Vandaag, zo’n drie maanden later komt het ineens op als…
Van nature dus en oprecht. Vanzelf ook..
Gisteren zie ik op Polarsteps een bericht van Lindy. Omgeven door een club vers opgedane reisgenoten afkomstig uit alle uithoeken van de planeet, voor een nachtclub ergens in Oezbekistan of all places. Stralend en 100 procent gelukkig.
Ik merk het aan alles, zodra ze en route is, in beweging, nieuwe plekken en dus vooral onder de gelijkgestemde reizigers, stroomt de energie weer.
Het delen van ervaringen, samen erop uit en volkomen ongebonden met wildvreemden die potentieel vrienden voor het leven kunnen worden .
Een jongen die ze net een blauwe maandag kende vroeg of ze zin had om een dagje naar Tadjikistan te gaan afgelopen dinsdag. Over minstens 1 van de gevaarlijkste wegen van de wereld.. Why not?
Onderwijl is er niets meer te merken van haar vastgelopen creativiteit, hebben we dagelijks contact over klanten en stromen de aanvragen binnen.
Tussen het nieuwe vrienden maken door wordt er energiek gewerkt en is er creativiteit alom.
In Oezbekistan komen de Me.-scan en de conclusie van Herman Verschuren (www.core14.nl) bijeen: als je je focust op dat wat van nature makkelijk gaat, lopen de dingen nagenoeg vanzelf en word je een blijer mens..
Jezelf omgeven met gelijkgestemden van dat moment ook. RRR is iets dat niet is aangeboren bij mij, noch bij Lindy en velen met ons. Dat is lastig want kaders kunnen weldegelijk rust geven.
Mijn hoofd zit vaak vol vuurwerk en na wat grote ontploffingen wordt het ineens mistig…
Dan is het wachten op nieuwe energie. Meestal zie ik het op tijd aankomen. Nu even niet. Dan is het even een aantal weken aan de oplader weet ik nu en uitzoeken waar de natuurlijke flow nu echt zit..
Dankjewel Herman, het heeft wat teweeg gebracht, maar ik heb het haakje gevonden.. de mist begint wat op te trekken..
Comentarios